Sonja: “Tijdens mijn opleiding tot uitvaartleidster werd mijn moeder ziek. Toen ze eenmaal in een hospice lag, voelde ik heel sterk dat ik haar uitvaart wilde regelen. Mijn drie broers steunden me daarin. Zo werd ik uitvaartverzorgster van mijn allereerste uitvaart en was ik tegelijkertijd een dochter die haar moeder verloren had.

Bij mijn moeder was het altijd een zoete inval. De deur stond wagenwijd open en iedereen was welkom om mee te eten en te blijven slapen. Daarom hebben we gekozen voor een thuisopbaring. Nu stond de deur nog steeds open en was iedereen welkom om afscheid te nemen, precies in de geest van mijn moeder. Buren, vriendenen familie liepen in en uit om naast de kist een kopje koffie te drinken en herinneringen op te halen. Niet op afspraak in een uitvaartcentrum, maar in haar eigen vertrouwde omgeving.

Mijn broers vonden het in eerste instantie best een eng idee om het lichaam van mijnmoeder thuis te hebben. Maar door samen de laatste verzorging te doen, is het niet meer naar. Het is eigenlijk doodgewoon. We hebben de verzorging en die laatste week met elkaar heel intens beleefd. Je bent heel bewust afscheid aan het nemen. Dat heeft mij en mijn broers geholpen met de rouwverwerking.

Voor de plechtigheid hebben we iets van mijn vijf jaar eerder overleden vader in kist gelegd. Tijdens de dienst draaien we het nummer ‘together again’ van Ray Charles. Mijn ouders waren weer samen.

En ik? Ik wist dat ik de juiste beslissing had genomen om uitvaartleidster te worden. Dit wilde én wil ik nog steeds voor anderen doen: een afscheid organiseren dat bij de overledene past.”

Wil je meer weten over een thuisopbaring of de andere mogelijkheden?
Bel me op 06 829 693 07 of mail naar sonja@dgwuitvaart.nl

Lees ook de andere mooie herinneringen.